Taşı toprağı altın olan ülkemizin sarı incisi güzellik, bereket, kan, can, aşk ve sağlığın sembolü olan üzüm için bağ bozumu zamanı gelmiştir.

Asmanın veya üzümün milyonlarca yıllık geçmişi olduğu bilinmektedir. Asmanın ana vatanı ile ilgili farklı görüşler  bulunmakla  birlikte  Hazar  Denizi’nin  güneyi, Kafkasya ve Kuzey Doğu Anadolu yöreleri  asmanın ana vatanı olarak kabul edilmektedir.

Yaprağından yapılan sarmanın tadına doyum olur mu? Tabi ki olmaz.

Bağın  var sa  eğer yaprağın,  pekmezin ve şarabın da var demektir. Kurutulan üzüm kışın vazgeçilmez çerezleri arasında yer alır. Leblebi ve kuru üzüm ya da ceviz ve  kuru  üzüm tam  bir  enerji  yiyeceği  olarak kullanılır. Aralar da  atıştırıp  açlığı  yatıştırdığımız  besin kaynağımızdır.

Üzüm,  mitolojik dönemden itibaren en önemli meyveler den  birisi  olmaya devam etmiştir. Şarkılara şiirlere konu  olan  bu meyve serinletici ve ferahlatıcı özelliği ile dikkat çekmiştir.

Asma ve üzümle ilgili olarak anlatılan bir çok efsaneye  rastlanmaktadır.

 Şarap keyif almak isteyenlerin vazgeçilmez içeceği haline gelmiştir.

Üzüm ve üzümden yapılan şarap tarihin her döneminde önemini korumuştur.

 Bu kıymetli meyve bazı yöreler de  çorbanın  yanında bazı yörelerde akşam meyve tepsilerinde yerini alır.

Üzümün ermemiş haline koruk denilir ve hamlık olmamışlığın sembolü temsil eder.

Üzümün  yaprağı , koruğu olgunlaşması ve buna benzer tüm  büyüme ve yetişme  dönemindeki her halini hayatımızın içinde yer verip  kullanırız. Koruk üzüm bamya yemeğinde turşularda ve  salatalar da kullanılır.

Olmuş sararmış üzümden çiğnenip posası alındıktan sonra bin bir emekle kaynatılıp kansızlığa şifa kaynağı olan pekmez haline getirilir.

Renginin doğaya kattığı yeşilliği ile gözlerimizi yeşile doyuran, kuruyup hasat toplandıktan sonra  sararan çubukları yakacak olarak kullanılan üzüm bolluk bereket sembolüdür.

Faydaları saymakla bitmeyecek üzüm geçmişten günümüze gelerek nasihat verme  özelliği  taşıyan  ata sözü ve değimlerde de  karşımıza çıkmaktadır. ‘’Üzümün çöpü var, armudun sapı var ‘’ diyerek  herkese bir kulp takıp evde kalan  genç kızları  ifade ederken,’’ Üzüm  üzüm  üzülmek ‘’ değimiyle çok fazla üzülmenin  ve acının çokluğunu ifade eder.

Koruk hamlık, üzüm pişmişlik, Şarap yanmışlık sembolüdür.

Üzüm her zaman  yüksek değerin , olgunluğun, olmuşluğun, pişmişliğin  sembolü olmuştur.

‘’İnsan bir fikirle sarhoş olunca , bu fikir hakkındaki  en çürük ifadeyi bile  leziz bir şarap kabul eder’’.Halil Cibran.

Üzüm olmak ; kendini bilmek ,özünü kavramak hakika ta ulaşmaktır.Üzüm olan derviş ,varlığın sırrını keşfetmiş, Allah’ı  maddede değil manada bulmuştur.Üzüm olmak ,yokluğu tadıp asla dönmektir.

 Her ne kadar şarap üzümün pişmişliğini göstermekte ise de şarap hala hamdır. Meyvesinin aslı, tadı , kokusu, gıdası şarapta etkisini gösterir. Ham üzüm suyu yıllar içinde olgunlaşır. Bu yüzden yıllanmış şarap makbuldür her zaman. Şarabın içinde üzüm tanesi görünmese bile  aslı üzümdür.

Üzüm ve şarap; sadece somut _soyut geçişliğiyle  açıklanabilecek ‘’varlık_yokluk anlayışı’’, tasavvufun dayanak noktalarından biridir. Mevlana bu konuda da  üzüm ve şarap ikilisinden yararlanır:’’Ruh üzümden şarabı, yoktan varı görür’’. Ona göre varlık _yokluk çelişkisini yaşayanlar ‘’ üzüme bakıp şarabı,yoka  bakıp varı görürler. var.(Aksoy1991)

Bağ bozumunun yaklaştığı şu günlerde üzüm olabilenlere aşk olsun.