“İnme, beyin kanaması ya da beyin damarlarındaki tıkanıklık sonucu, beyin hücrelerinin oksijen ve besin maddelerinden yeterince faydalanamaması nedeniyle gelişen bir sağlık sorunudur.” Diyen Sevindik, “Dünya genelinde her yıl yaklaşık 15 milyon insan inme geçiriyor ve bunların üçte biri hayatını kaybediyor. İnme geçiren hastaların erken dönemde müdahale alması, hayatta kalma oranlarını artırırken iyileşme sürecine büyük katkı sağlar.” Dedi.
Sevindik ‘ İnme riskini yüksek tansiyon (hipertansiyon), sigara ve alkol kullanımı, diyabet, yüksek kolesterol, fiziksel aktivite eksikliği ve sağlıksız beslenme, ileri yaş ve ailede inme öyküsü arttırmaktadır. İnme belirtileri genellikle birdenbire başlar ve hızla ilerleyebilir. En yaygın belirtiler şunlardır: yüzde asimetri, kol veya bacakta güçsüzlük, konuşma zorluğudur.
İnme sonrası ilk birkaç saat içinde yapılan müdahaleler, beyin hasarını en aza indirir ve iyileşme şansını artırır. Erken tedavi, özellikle kan pıhtılarının çözülmesi gibi işlemlerle beyin fonksiyonlarını korur.
Erken rehabilitasyon, inme geçiren hastaların tedavi sürecinin ilk aşamasıdır. İlk 24-48 saat içinde başlanan rehabilitasyon, hastaların hayatta kalmasını ve hayati fonksiyonlarının korunmasını hedefler. Bu dönemde, hastaya özgü uygun rehabilitasyon programı ve tedavi yöntemleri ile kas gücü kaybı, denge kaybı, hareket bozukluğu gibi sorunlar üzerinde çalışılır. Ayrıca, yutma bozuklukları ve solunum problemleri gibi durumlar da erken dönemde ele alınır. İnme sonrası orta dönem, hastaların fonksiyonel iyileşme sağladığı, bağımsızlık kazandığı bir aşamadır. Bu dönemde rehabilitasyon yoğunlaşır. Fiziksel terapi, denge çalışmaları ve konuşma terapisi gibi tedaviler, hastaların günlük yaşam aktivitelerini daha bağımsız bir şekilde yapmalarını sağlar. Ayrıca, bilişsel terapiler ve psikolojik destek, hastaların toplumsal hayata uyum sağlamalarına yardımcı olur. Geç dönem rehabilitasyonu, hastaların daha bağımsız bir yaşam sürmelerini sağlamak amacıyla yapılan tedavi sürecidir. Günlük yaşam aktivitelerinde bağımsızlık kazanmak, sosyal hayata entegre olmak ve iş yaşamına yeniden başlamak bu dönemde önemli hedeflerdir. Geç dönemde yapılan motor beceri, denge ve sosyal etkileşim çalışmaları, hastaların toplumsal yaşamda daha aktif olmalarını sağlar. Ayrıca, psikolojik destek ile hastaların özgüvenleri artırılır. Sonuç olarak inme sonrası rehabilitasyon, hastaların hayat kalitesini artırarak daha bağımsız bir yaşam sürmelerini sağlar. Her aşama, hastaların fiziksel, psikolojik ve sosyal iyileşmelerine yönelik planlı tedavi süreçlerinden oluşur. Erken müdahale ve düzenli rehabilitasyon, inme sonrası en iyi iyileşme sonuçlarını elde etmek için çok önemlidir.”
