Yıllarca hem ailesine bakıp hem de KPSS’ye hazırlanan Demircan, sonunda hayalini gerçekleştirdi ve İstanbul Beyoğlu Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne tekniker olarak atandı.
20 yıl tezgah başında, 14 yıl boyunca sınavlarda umutla
Demircan, 2008 yılında başladığı Bitlis Eren Üniversitesi İnşaat Teknikerliği bölümünü 2010’da tamamladı. O günden sonra hem çalıştı hem ders çalıştı; sabahın erken saatlerinde simit tezgahını açtı, akşamları kitaplarının başına geçti.
Yıllarca her sınavda umutla bekleyen Demircan, 2024 KPSS’de 81,321 puan aldı. Ancak geçmişte yaşadığı hayal kırıklıkları nedeniyle başvuruda bulunmak istemedi. Arkadaşı onun yerine tercihi yapınca, yılların emeği sonunda karşılık buldu.
“13 yıl boyunca tercihleri ben yaptım, sonuç hep olumsuz geldi. Bu yıl ‘Sen yap’ dedim arkadaşıma. O yaptı ve beni arayıp ‘Atandın’ deyince inanmadım. Sonra belgeyi görünce şükrettim, sevinçten uçtum.”
“Annem inanmadı, bavulumu toplayınca inandı”
Atama haberini ailesiyle paylaştığında ise kimse inanmadı. Yıllardır olumsuz sonuçlar alan Demircan’ın, sonunda kazandığına annesi bile inanmakta zorlandı.
“Annem okuma yazma bilmiyor. Kağıdı gösterdim ama şaka yapıyorum sandı. Bavulumu hazırlayıp İstanbul’a gideceğim deyince inandı.”
Simit tezgahından memur masasına
Yaklaşık 20 yıldır Diyarbakır sokaklarında simit satarak hayatını kazanan Demircan, hem ailesine bakmış hem de eğitiminden hiç kopmamıştı.
“05.00’te kalkıyorum, namazımı kılıyorum, 05.30’da simitlerimi alıyorum. Öğlene kadar satış yapıyorum, sonra eve gelip ders çalışıyorum. Anama baktım, hiç evlenmedim. Çünkü bu devirde kimse anne babaya bakmak istemiyor. Onları yalnız bırakmak istemedim.”
Demircan, İstanbul’daki görev yerine yerleştikten sonra annesini de yanına almayı planlıyor:
“O olmazsa ben yaşayamam. Aklım hep onda.”
Yeni hedef: Mühendislik
Demircan, atanmanın ardından eğitim yolculuğunu sürdürmek istiyor.
“Asaletimi aldıktan sonra DGS ile inşaat mühendisliğine tamamlamak istiyorum. Eğitimden kopmayacağım, çünkü hayatım hep eğitim.”
Umudun, inancın ve azmin öyküsü
49 yaşındaki Abdulvahap Demircan’ın hikayesi, yalnızca bir atanma sevinci değil, aynı zamanda umudun, inancın ve azmin hayattaki en güçlü silahlar olduğunu bir kez daha gösterdi.
